Finale -105 2018

De finale tot 105 kg zit er weer op. Vorig jaar wist ik deze nog te winnen ondanks de hernia drie maanden daarvoor. Dit jaar voelde ik mij in de voorbereiding sterker dan vorig jaar ook al gaf de rug nog steeds problemen. In training was goed te zien hoe sterk Werner wel niet was geworden. Ook Brian ging als een speer. Wim trainde bij mij thuis mee in de homegym en achtte ik ook goede kansen toe voor het podium. Een aantal jongens hadden tijdens de kwali's al grote indruk gemaakt. Vooral Bart Helmholt bezat een rauwe kracht een beetje vergelijkbaar met Kelvin de Ruiter uit zijn eerdere jaren. Mijn niveau is ten opzichte van mijn top gedaald waar het niveau van de andere jongens in de -105 alleen maar stijgt. Ik had al besloten vantevoren dat dit mijn laatste wedstrijd zou zijn. Ongeslagen afscheid nemen leek me een mooie bonus maar een harde dobber.

Uitslag 

1 Werner van Althuis/ 2 Bart Helmholt / Gijs Boeijen / Wim

Terugkijkend op de wedstrijd heeft Werner zeer verdiend gewonnen. Werner is de afgelopen jaren een prachtige allround strongmanatleet geworden. Stap voor stap heeft hij zijn gewichten omhoog gekregen en vooral gewerkt aan zijn rug en schouderpower. Hij was deze wedstrijd de meest allround atleet met geen enkel zwak onderdeel.

Bart Helmholt werd tweede en liet een atleet zien die volgend jaar absoluut voor de titel zou kunnen gaan. Focus zal komend jaar daarvoor moeten liggen op schouderpower daar verloor hij het dit jaar op. Bart is snel, sterke rug en een ijzeren grip. Een prachtige basis voor een topstrongman.

Mijn derde plek was een mooie prestatie. Alleen de truck gaf me een beetje een vervelende nasmaak maar met een PR op hooggooien en op farmers, het loaden van de 170 stone en 9 reps op de log kon ik niet anders dan tevreden zijn. Tijdens de wedstrijd merkte ik al wel dat het voor mij niet meer voelde als vroeger. Alsof de rem er een beetje op staat. Een continue realisatie dat ik het er niet meer voor over heb om kapot te gaan voor een wedstrijd. Wout zei het mooi bij de 170 stone: "Knap dat je hem zo netjes met beleid nog kan leggen maar dat deed je vroeger ook wel eens anders".

Wim liet zien dat er qua power niks tekort schiet. Eigenlijk is zijn techniek langzaam catching up aan het doen met zijn kracht. Volgend jaar is hij gegarandeerd 15-20% beter. Een serieuze deelnemer voor het podium.

Brian en Frank presteerden zeer netjes en eindigden respectievelijk op een 6e en 10e plek. Brian is nog steeds heel jong en maakt grote stappen. Kijken of hij dit jaar bij ons weer een dergelijk grote stap kan zetten en kan groeien naar de top 5 volgend jaar. Brian kan zeker qua pure spiermassa nog wat stappen maken. Frank komt op explosieve krachtonderdelen zoals truckpull/stones/hooggooien tekort in deze klasse. Frank moet het hebben van statische onderdelen, techniek en maxkracht. Deze wedstrijd lag hem slecht qua onderdelen maar laat zien op maxkracht nog steeds stappen te kunnen zetten door een 170 stone te laden.

Het gaat komend jaar weer een interessant trainingsjaar worden en mijn voorspelling is dat de -105 alleen maar een sterkere klasse wordt. As we speak zie ik al weer nieuw talent opduiken bij RPB.

Groet Gijs