Print

De sterkste man van Baarn 2018

2e kwalificatieronde voor de sterkste man van NL -105

Geschreven door Gijs Boeijen

Intro

Dit jaar hebben we even moeten wachten op het bekendmaken van data voor de kwalificaties. Vergunningen lieten op zich wachten en vooralsnog zaten er maar twee wedstrijden in de pijplijn. Er is een groter potentieel en enthousiasme dan ooit voor de -105 in Nederland en dat moet dan ook gevoed worden door een professionele organisatie. Sommigen zien mij als een deel van de organisatie en dat roept vragen op. Ik heb mij ingezet om strongman te promoten. In het bijzonder de klasse van de -105 omdat die na aan mijn hart ligt. De roep om professionalisering heb ik omarmd en mede vorm gegeven door aan de basis te staan van het bij elkaar roepen van een groep mensen met veel ervaring in de sport. Samen hebben we gewerkt aan een opzet voor de -105 competitie. Als deelnemer en kampioen in deze klasse heb ik ook getwijfeld of ik deze stappen moest zetten. “Een hoge boom vangt veel wind” en in dat licht waren signalen van hen die mijn “invloed” als oneerlijk beschouwen dan ook niet onverwacht. Echter actief een van de kwalificaties organiseren had ik mij nog niet aan gewaagd. RawPowerBaarn heeft veruit de meeste actieve deelnemers in de -105 en je eigen team deel laten nemen in een eigen georganiseerde wedstrijd… wel, laten we het erop houden dat ik dat ook erg spannend vond. Maar juist de jongens die ik iedere week zo keihard zie trainen voor de sport hebben mij doen besluiten om dan maar ja te zeggen. Zij verdienen duidelijkheid, data en onderdelen om naartoe  te werken en zich voor te bereiden.

De wedstrijd “The battle of the lightweight giants”

De heren moesten vijf zware onderdelen afwerken deze dag. Een combinatie van statische kracht, explosieve kracht en uithoudingsvermogen. Tien powerhouses hadden zich aangemeld, bekenden in de sport en wat minder bekenden. Een inschatting vooraf:

1 Sven de Langen

De man die naast Thor kan staan bij Giants live en nog steeds indrukwekkend overkomt, komt op het gebied van massa niets tekort. Zijn schouders en rug zijn gigantisch en mocht dan ook gerekend worden tot de favorieten voor de deadlift en de log.

2 Sven Koetsier

Uit de stal van Dennis van Beusekom en als je onder zo een grote naam uit de sport traint neem je de nodige ervaring mee. Altijd goed gehumeurd en ready to rumble een echte liefhebber van de sport. Vooraf niet tot de grote kanshebbers gerekend maar wel iemand die op een goede dag de nodige punten bij de favorieten kan wegsnoepen.

3 Willem Kroezen

Willem heeft dit jaar een bijzondere transformatie ondergaan. Van een kleine 140kg naar 101kg lichaamsgewicht is op zichzelf al ongelofelijk maar het lijkt erop dat Willem er ook nog sterker op geworden is ook. Gezegend met een “Ik geef nooit op mentaliteit” die soms ook gevaar oplevert voor Willem zelf was voor hem alles mogelijk.

4 Bart Helm

De geruchtenmachine rondom Bart was al opgestart voordat hij daadwerkelijk op de deelnemerslijst stond. Een beest uit Friesland. Het land waar er iets in het drinkwater lijkt te zitten wat mannen oersterk maakt. De naam van zijn coach zal menig andere deelnemer schrik hebben gegeven. In het publiek viel een schaduw waar Jitse Kramer zich bevond.

5 Bjorn van de Veer

Een bekende in de sport bekend om zijn sterke rug en rustige voorkomen. Bijgestaan door zijn immer fanatieke vrouw transformeert Bjorn tijdens de events tot iemand die tot het gaatje gaat. Een geduchte concurrent voor Sven de Langen voor de deadlift.

6 Frank Peters

De kleine maar oh zo krachtige bonk dynamiet. Deze keer de op 1 na lichtste deelnemer maar met geen zwakke punten en podiumfinish op voorgaande finale een geduchte tegenstander op elke wedstrijd.

7 Brian Vreugdenhil

Door mij al meer dan eens genoemd als toekomstig troonopvolger in deze klasse. Brian Vreugdenhil is gezegend met de “juiste kop erop”. Inzet en vastberadenheid zullen altijd beloond worden. Er zijn er weinig die zo gedreven zijn en het liever willen dan Brian.

8 Werner van Althuis

Een absolute topfavoriet op iedere -105 wedstrijd waar hij zich voor inschrijft. De nummer 3 van de finale van vorig jaar. Geen zwakke punten. Bouwt rustig verder aan zijn kracht en lijkt naast de -105 ook klaar voor de grote jongens.

9 Tom Maessen

Tom is een flinke jongen, qua rauwe spiermassa gaat hij de competitie aan met de jongens zoals Sven de Langen en Frank Peters. Dikke benen, volle schouders. Allround atleet die op alle onderdelen zijn punten kan pakken. Op een goede dag een kanshebber voor het podium.

10 Rogier de Bruin

Rogier is zo’n jongen die meedoet omdat meedoen gewoon al de beloning is voor hem. Er gaat zo’n positieve vibe van deze jongen uit dat je daar niet anders dan blij van kan worden. Een echte sportfanaat sport niet voor het resultaat maar vanwege het sporten zelf en Rogier beleefd sport op die manier. Machtig om erbij te hebben.

Onderdeel 1 Log 90 / 100 / 110 / 120 / 130 90 sec max

Vijf logs lagen op een rij klaar voor de atleten om getild te worden in maximaal 90 seconden tijd. Sven de Langen die een abonnement heeft op lootje nummer 1 mocht starten. De eerste 2 logs gingen zonder enige inzet van de benen maar bij 110 en 120 werden de benen toch even ingezet. 130 liet hij liggen om zich te sparen. 130 is zijn max en daarmee nam hij hier een tactische beslissing in de verwachting dat velen de 120 niet zouden doen of in ieder geval er langer over zouden doen. Het duurde even voor iemand weer die 120 zou aantikken. Het was Frank Peters die in eerste instantie de 120 niet in de juiste baan had voor zijn prachtige clean en jerk techniek maar in 2e instantie er vol onderdook en daarmee erg tevreden was over de log en ook veel punten pakte. Werner van Althuis ging met zijn kenmerkende beheerste techniek stabiel door de logs en koos er ook voor om de 130 nog niet te proberen en geen onnodige risico’s te nemen op de 130. Tom Maessen liet zien ook over schouders te beschikken en ging naar een 2e plaats op dit onderdeel door in een snelle tijd tot 120 te komen. De beslissing van Sven de Langen betaalde zich uit en hij kreeg de volle punten gevolgd door Tom Maessen en Werner van Althuis.

Onderdeel 2 Deadlift

Instap op 200kg en rising bar. Het aantal beurten telde niet mee dus deelnemers konden veilig instappen. Echter elke beurt kost wel energie, iets om rekening mee te houden. 3 deelnemers kozen ervoor om met 200 te starten, Sven Koetsier, Rogier de Bruin en Werner van Althuis. Werner zijn motto is dan ook, veel beurten, kleine stapjes. Bij 210 stapten ook Tom en Frank in. Beide werden geschat op een stuk meer dus duidelijk was dat dit ging om in het ritme te blijven na het opwarmen. Bij 220 startte Willem die duidelijk wat meer vertrouwen had gekregen in de w-up ten opzichte van voorgaande weken in training. Ook Rogier de Bruin deed een mooie 220kg, een goed resultaat voor hem. Bij de 230 moest hij als eerste zijn meerdere erkennen in het halter. 240 bleek voor Sven Koetsier de grens. Bij 250 gaven Bart en Bjorn aan deze over te slaan. Een boodschap voor de andere heren deelnemers. Voor Sven de Langen was dit zijn opener. Met absurd gemak trok hij een speedrep om duidelijk te maken dat dit zijn domein was. Brian Vreugdenhil trok een evenaring PR met 250 maar had stiekem gehoopt op de 260. Hij moest zich even herpakken na dit onderdeel dat was wel duidelijk, het hoge niveau leek hem ook even onzeker te maken over zijn kansen voor plaatsing. Maar niks was nog besloten, een sterkste man wedstrijd is pas gestreden als alle onderdelen zijn geweest. 270 bleek teveel voor Frank, Werner en Tom. Met 260 was Frank ook goed tevreden en hij gaf zelf aan dat het risico op 270 erg groot zou zijn geweest. Een risico dat met een andere opbouw voor de finale wellicht wel een keuze was geweest. Werner van Althuis liet iedereen even lachen toen hij er helemaal klaar voor stond maar ineens moest lachen aan de stang en zei dat dat hem niet ging worden. De 260 was voor hem al een persoonlijk record en het echte vuur voor de deadlift was bij hem daar al gespendeerd. Bij Tom kwam de stang los maar kon niet doortrekken. De echte sensatie kwam toen Willem Kroezen vriend en vijand verbaasde door ogenschijnlijk makkelijk de 270kg omhoog te trekken. Het leek er op dat er wellicht zelfs nog meer inzat. Bart Helm deed zijn coach eer aan door 270 cm voor cm los te trekken alvorens snelheid te maken vanaf de knie en tot lockout te komen. Bjorn maakte een tactische beslissing en sloeg de 270 over. Sven de Langen dacht er even over na en of het de beslissing was van Bjorn of dat Sven een huzarenstukje in gedachte had weten we niet maar hij besloot van 270 meteen naar 300 te gaan. Bjorn trok zijn 280 prachtig, en de spanning nam toe. Zou Sven die 300 kunnen? Het werd verdomde spannend toen de halter bij zijn knieën vaart minderde en hij even trillend met het halter stil bleef staan net onder de knieschijf alvorens zijn meerdere in 300kg te moeten erkennen. Een prachtige apotheose van het meest rauwe krachtonderdeel de deadlift.

Onderdeel 3 Yoke

3 yokes stonden klaar voor de heren deelnemers. 10m met een 250kg om “in te komen”. Daarna 13m met 300kg en vervolgens een monster van een yoke met 350kg voor nog eens 13m. Een ware slijtageslag zou het gevolg zijn. Rogier en Sven Koetsier beten de spits af en gingen volledig tot het gaatje. Rogier kwam tot een 3,5m met de 300kg een prestatie voor de lichtste man in het veld. Sven Koetsier moest de 300 laag uitpakken en ging helemaal stuk hierop. Voetje voor voetje wist hij deze yoke ook aan de overkant te krijgen. De energie was op voor de 350 die hij een kleine meter verder liet staan. Sven de Langen en Bjorn vonden echt hun Waterloo op dit event. De nummer 1 en 3 van het klassement na 2 onderdelen kregen de 350 yoke niet over de streep en dat lukte 6 deelnemers wel. Brian Vreugdenhil kreeg dat als eerste voor elkaar. Brian is een soort van savant op looponderdelen. Je kunt er op trainen maar hier komt aanleg ook echt om de hoek kijken. Sommigen hebben schouders en sommigen zijn geboren met de gave om gewicht snel te verplaatsen. Hij raffelde het parcours af net onder de minuut. Alleen Werner van Althuis wist dit nog te verbeteren. Hij deed het in 50sec en ging daarmee na dit event naar de kop van het klassement.

Onderdeel 4 Tyre

De deelnemers kregen het wel voor hun kiezen. Amper bijgekomen van de yokes stonden er 5 flips heen met 270kg en 5flips terug met 360kg op het programma. Dat alle deelnemers dit in 90sec voor elkaar kregen zegt wel wat over het niveau. 360kg tyre is een gewicht dat een 10 jaar geleden gebruikt werd bij de grote jongens van sterkste man van NL en daar draaien de -105 jongens nu hun hand ook niet meer voor om. Bjorn was de eerste die echt een scherpe tijd neerzette met 38,23. Bij Sven de Langen sloeg het ongeluk toe op de 9e flip. Hij voelde wat trekken in zijn kuit met een hapering tot gevolg en na dit onderdeel is hij ook uitgestapt. Bart Helm ging als een razende door de tyres heen en pakte 3 seconden op Bjorn en ging aan kop. Willem, Tom en Frank bleven allen dichtbij met tijden rond de 36/37 sec. Brian Vreugdenhil liet ook hier zijn explosiviteit zien en ging naar een tijd van 34,40. Werner van Althuis kwam daar niet meer overheen hij werd afgeklokt op 34,42. Zoals we in de sport soms zeggen: Meetvariabelen maar oh zo belangrijk voor de punten.

Onderdeel 5 Stones

Veel deelnemers die dicht op elkaar stonden. Werner van Althuis leek op de zege af te stevenen maar de plekken daarachter en daarmee kwalificatie voor de finale was nog voor 6 man mogelijk. Ook op de stones persoonlijke triomfen en kleine drama’s. Rogier de Bruin pakte een persoonlijk hoogtepunt met de 130 stone. Willem Kroezen verloor zijn kans op plaatsing toen hij geen grip wist te vinden op de 150kg. Frank pakte ook op dit onderdeel veel punten maar net geen topklassering voor een podiumplaats. Hij ramde in zeer snel tempo door de eerste 4 stenen heen maar vandaag was die 160 nodig voor een podiumplek. Bart helm deed wel alle stenen in 30 seconden en deed daarmee heel goede zaken voor het klassement. Voor Brian Vreugdenhil was de spanning te snijden. Hij stond op kwalificatie, wat zouden de stenen brengen? Alles moest erop dat was duidelijk. Met een uiterste krachtinspanning wist hij dat voor elkaar te krijgen. Voor mij het mooiste moment van de wedstrijd. Dat Werner daarna op zijn gemak alle stenen legde en daarmee de wedstrijd won was een passende afsluiting.

Nummer 1 Werner van Althuis / Nummer 2 Brian Vreugdenhil (gekwalificeerd) /Nummer 3 Bart Helm (gekwalificeerd)

Iedereen die heeft meegedaan, aangemoedigd, geholpen bedankt en tot de volgende keer! Winners never quit, quitters never win.